Znajdź laboratorium wykonujące BADANIE AUTOPRZECIWCIAŁ
Reumatologia
Dermatologia
Gastroenterologia
Endokrynologia
Nefrologia
Niepłodność
Hepatologia
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego/okrężnicy (Ulcerative colitis, UC) i choroba Leśniowskiego-Crohna (Crohn disease, CD) to dwa schorzenia zaliczane do nieswoistych zapalnych chorób jelit (Inflammatory bowel disease, IBD). Mają one podłoże autoimmunologiczne. Nieleczone wiążą się z groźnymi konsekwencjami dla zdrowia i życia pacjenta, takimi jak: niewydolność wątroby, osteoporoza, niedokrwistość, zapalenie mięśnia sercowego, a nawet rak jelita grubego.
Patogeneza tych chorób nie została do dziś poznana, nie można wyszczególnić klinicznych bądź laboratoryjnych markerów, które jednoznacznie pomogą w postawieniu diagnozy. Obecnie diagnostyka opiera się głównie na badaniach obrazowych (badania endoskopowe, RTG, USG) i ocenie materiału pobranego w czasie biopsji jelita. W celu rozpoznania należy pobrać wycinki z pięciu części jelita grubego, w tym z odbytnicy. Do każdej próbki konieczne jest dołączenie rzetelnych informacji o wieku pacjenta, przebiegu choroby, obrazie endoskopowym oraz sposobie dotychczasowego leczenia.
Źródłem trudności związanych z klinicznym różnicowaniem pomiędzy CD a UC jest potrzeba precyzyjnego określenia, który odcinek jelit został objęty zapaleniem. Zajęcie krętego i proksymalnego odcinka jelita grubego jest charakterystyczne tylko dla CD.
Uzupełnieniem badań obrazowych jest diagnostyka serologiczna. Określenie typu autoprzeciwciał występujących u pacjenta pomaga w różnicowaniu CD i UC. W tym celu oznacza się przeciwciała przeciwko: komórkom kubkowym jelita, granulocytom (ANCA), komórkom zewnątrzwydzielniczym trzustki i drożdżom Saccharomyces cerevisiae.
Opracowanie: Patryk Matuszek i Katarzyna Buska
