Układowe zapalenia naczyń (Vasculitis) to grupa układowych chorób tkanki łącznej, w przebiegu których dochodzi do stanu zapalnego ścian naczyń i ich martwicy. W konsekwencji może dojść do krwawień lub powstawania zakrzepów i zatorów, a dalej do niedokrwienia tkanek i narządów zaopatrywanych w krew przez te naczynia. Proces ten może obejmować naczynia różnych tkanek i narządów, jednak zwykle dotyczy nerek, płuc, górnych dróg oddechowych, skóry, układu nerwowego i gałek ocznych.
Konsekwencje układowego zapalenia naczyń:
Obecnie obowiązuje klasyfikacja zapaleń naczyń oparta na konsensusie opracowanym w trakcie konferencji w Chapel Hill w 1994 roku, posługująca się rozmiarem zajętych naczyń jako podstawowym kryterium klasyfikacyjnym:
1. Układowe zapalenia naczyń małych (Small vessel vasculitis, SVV) – tętniczki, żyłki i włośniczki
Zapalenia naczyń związane z przeciwciałami przeciwko cytoplazmie neutrofilów (ANCA):
Zapalenia małych naczyń związane z kompleksami immunologicznymi:
2. Układowe zapalenia naczyń średnich (głównie naczynia trzewne, tzn. tętnice krezkowe, wieńcowe, nerkowe)
3. Układowe zapalenia naczyń dużych (aorta i jej największe odgałęzienia)
4. Układowe zapalenia naczyń różnych (małych, średnich i dużych)
Ponadto stosuje się podział układowego zapalenia naczyń na:
Uważa się, że stan zapalny naczyń zapoczątkowany jest przez procesy immunologiczne (związane z reakcją nadwrażliwości na antygeny). Na przykład część chorób zaliczanych do grupy układowego zapalenia małych naczyń zwykle wiąże się z obecnością przeciwciał przeciwko cytoplazmie neutrofili, w skrócie zwanych ANCA (anti-neutrophil cytoplasm antibodies).
Leczenie układowego zapalenia naczyń to przede wszystkim leczenie immunosupresyjne, obejmujące podawanie leków, takich jak glikosterydy i cyklofosfamid. W niektórych przypadkach, gdy choroba ma bardzo ciężki przebieg, stosowane są zabiegi plazmaferezy (metoda oczyszczania osocza krwi z dużych cząstek, takich jak kompleksy immunologiczne).
Opracowanie: Katarzyna Buska i Małgorzata Walerych