Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że do czynników wyzwalających schorzenia autoimmunologiczne należy stres. Dokładny mechanizm odpowiadający za indukcję autoagresji w wyniku długotrwałego napięcia nerwowego nie jest dobrze poznany, jednak naukowcy podejrzewają, na czym może on polegać. Wiadomo, że jednym z pierwszych mechanizmów obronnych w trakcie ekspozycji na stres jest aktywacja wielu gruczołów wytwarzających hormony, takie jak adrenalina czy kortyzol, i uwalnianie tych substancji do krwiobiegu. Dochodzi wówczas do aktywacji komórek układu immunologicznego. Badacze przypuszczają, że w ten sposób przewlekłe napięcie może doprowadzić do chronicznego stanu zapalnego, a w efekcie do zwiększenia ryzyka zachorowania na chorobę autoimmunologiczną.
Badania naukowe wykazały związek pomiędzy przewlekłym stresem a podwyższonym ryzykiem zachorowania na szereg schorzeń autoimmunologicznych, m.in. na cukrzycę typu 1 i twardzinę układową. Dowiedziono także, że wyższy poziom napięcia odczuwanego w dzieciństwie koreluje z ryzykiem rozwoju reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). W prasie medycznej opisano przypadki kliniczne, w których pierwsze objawy pęcherzycy wystąpiły po upływie 1–6 miesięcy od ekspozycji na bardzo silny stres. Potwierdzono także związek pomiędzy zespołem stresu pourazowego a zwiększonym ryzykiem rozwoju niektórych chorób autoimmunologicznych, m.in. tocznia rumieniowatego układowego. Badania naukowe wykazały również wiele zależności między przebiegiem schorzeń autoimmunologicznych a poziomem stresu odczuwanego przez chorych. Długotrwałe napięcie nerwowe jest powiązane z zaostrzeniami w przebiegu chorób zapalnych jelit (IBD), a także z nasileniem dolegliwości u chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów.
W obecnych czasach trudno znaleźć osobę, która nie doświadcza chronicznego stanu napięcia nerwowego. Każdy z nas może być więc podatny na zachorowanie. Same schorzenia autoimmunologiczne objawiają się niekiedy w dość niespecyficzny sposób: zmęczeniem, obrzękami, drętwieniem i mrowieniem dłoni, zaczerwienieniem, wysypką skórną, wypadaniem włosów. Jeżeli odczuwasz którąkolwiek z wymienionych dolegliwości lub uskarżasz się na złe samopoczucie, warto, abyś skontaktował się z lekarzem, który rozważy badanie w kierunku chorób autoimmunologicznych.
Dodaj komentarz